Eigenheid
Eigenzinnigheid?

Ik kijk altijd graag naar showroom. Mooie mensen die op hun eigen manier in het leven staan. Net via uitzending gemist de uitzending van afgelopen vrijdag gezien. Wat is dat toch fijn om te bekijken.

Het gaat om mensen die zich hoegenaamd niets aantrekken van de wereld om hun heen. Ik kan er ook met bewondering naar kijken. Om dan te bedenken hoezeer deze levenswijze ook in mijn leven is geslopen. Als kind al, de 4e in rij en de jongste, liet ik me weinig vertellen. In die zin dat iemand mij vooral (ook nu nog) niet moet zeggen wat ik NIET moet doen, want dan doe ik het vooral toch. Eigenzinnig, eigenheid?

Diep van binnen ben ik een zeer tevreden mens. Prachtig levend met een fijne man, kinderen, honden, kippen in een fijn huis in een mooie polder. De polder waarvan ik direct al hield, als stadsmens. De polder met vele facetten, natuur waarvan ik steeds meer probeer te begrijpen.

Ik sta open voor mensen die er wonen, en die allemaal prachtige fijne mensen zijn. Zuivere pure mensen. Ik kijk met frisse blik de wereld in en kan me verbazen waar we ons allemaal druk om maken. Joris Showroom laat zien dat het helemaal niet gaat om bezit, om uiterlijk vertoon maar dat het gaat om puurheid van het mooiste soort.

Laten we wel wezen: ik kan er nog niet aan tippen, aan de mensen die "geshowd" worden, maar een heel klein beetje herkenbaarheid zie ik wel.

Met groet Juffrouw Waardvleugel