Ik denk...

aan alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd. Aan bekenden maar ook relatief onbekende mensen bij wie een ernstige ziekte is geconstateerd en die vechten voor hun leven. Ik denk aan twee dierbaren die dit gevecht verloren hebben en zijn overleden afgelopen jaar.


Ik denk aan de nabestaanden die het zwaar hebben, zeer zwaar. Die door moeten met hun leven.
Ik denk aan situaties in de wereld om ons heen, natuurgeweld, oorlogsgeweld, echtelijke ruzies die uitlopen in moorden, kleine kinderen die de dupe zijn van dit alles.

Ik denk aan het feit dat veel mensen het zwaar hebben, werkeloosheid, eenzaamheid. Ik denk aan het feit dat mensen zomaar vergeten zijn, ik denk dan aan de mevrouw in Rotterdam die 10 jaar dood was en die niemand gemist heeft.

Ik denk aan mensen die armoe kennen, die wekelijks naar de voedselbank moeten om de maand rond te komen. Ik denk dat dit steeds meer een gegeven wordt, steeds meer mensen afhankelijk worden.

Ik denk aan het uitkleden van de verzorgingsstaat naar de beroemde (beruchte?) participatiestaat, naar het feit dat we het met elkaar moeten doen, voor elkaar moeten zorgen.

Ik denk aan mede blogsters die het zwaar hebben en die dat delen met ons. Ik denk aan ze en wens ze al het goede toe.

Ik denk aan het feit dat ik NIETS te klagen heb, dat ik het goed heb. Dat mijn naasten het goed hebben. Ik denk dat we boffen.

Ik wens iedereen een tevreden jaar toe!

Juffrouw Waardvleugel

Dit moet ik toch even kwijt...

Van week tussen de post en de kerstkaarten kwam deze envelop binnen.  Een uitnodiging om aan te schuiven in een van de kerken hier in de omgeving. We wonen in een nogal kerkelijk gebied, met zondagsrust (wat overigens heerlijk is). Maar dit gaat wat mij betreft echt alle perken te buiten.

In de envelop een label met een kromme spijker eraan. Met aan de ene kant van het label de tekst "Bent u onbruikbaar voor Jezus?"  en aan de andere kant de tekst "Alleen Jezus maakt recht wat krom is". Op zich werkelijk prachtig gevonden, het getuigt van veel creatief denken. Zeker.
Maar het voelt alsof de kerken terug gaan naar de koloniale tijd waarin we met spiegeltjes en kraaltjes de oorspronkelijke bewoner van een ver gebied een ander geloof opdringen.

En dat in deze tijd van vrijheid van keuze in geloof en het respect hebben voor elkaar over welke keuze dan ook gemaakt is en wordt. Ik trap er niet in en geloof er ook niet in. De kerk als instituut roept bij mij afkeer op. En geloven? Dat doe ik. Maar vooral in mezelf, mijn naasten en in de mensen die ook aan anderen denken en dat ook getuigen in goede daden en aandacht voor elkaar.

Wellicht stoot ik nu mensen tegen het hoofd, maar het is hoe ik denk. Een humanist in hart en ziel.

Fijne dagen!
Juffrouw Waardvleugel

Gezellige hoekjes

Gisteren in het tuincentrum een kerstboom gekocht, een mooie Nordlander. Helaas niet goedkoop. Maar goed om iets meer dan twee weken te staan. Bloemen komen er dan toch het huis even niet in dus dat vergoedt de prijs iets.



Wat een spullen zeg in dat tuincentrum. Ongekend! Idioot ook. Zeker duizend, misschien wel meer verschillende kleuren ballen, slingers, lampjes, huisjes, kaarsenstandaards. Je kan het zo gek niet noemen of het stond er. Wat moeten we er allemaal mee? Wij kwamen er uit met een boom, wat takken, enkele cyclamen en twee mooie potten erbij. Viel dus mee.

Ik heb er iets tegen, tegen die ongebreidelde keuzemogelijkheden. Bij ons ieder jaar weer dezelfde kerstversiering in de boom, hooguit een vogeltje meer (traditie, jarenlang wordt er met kerst een vogeltje gekocht voor in de boom).
Gelukkig zie ik dat ook bij andere mensen, menig blogje heb ik hierover al gelezen.



Net even de zolder op gegaan en gekeken wat ik nog allemaal had aan versiering. Leuk is het dan als je dingen tegenkomt waarvan je 'het plaatje' even vergeten was. En ach, het komt toch allemaal op hetzelfde neer. Waar het om gaat is de vrede (en tevredenheid) in je hart.

Vandaag begonnen met iets van kerstsfeer aan te brengen, wat hoekjes zo hier en daar. De kerstboom volgt later deze week.

Straks lekker naar de bioscoop, The Hobbit.
Heerlijk vinden we dat, even helemaal van de wereld en opgaan in een fantasie wereld.

Fijne week!
Juffrouw Waardvleugel

Water en winter

Ik kon niet achter blijven, veel blogs vertellen over de wintersfeer (kerstsfeer) die zijn intrede doet in menig huishouden. Zeker dat gebeurt heel langzaam ook bij ons. De eerste kerstkrans hangt inmiddels aan de voordeur. Zo langzaamaan verandert er dan ook meer. Plaids op de bank, herten-kussens, kaarsen. De open haard iets vaker aan. Sky Radio Christmas. Gezellig.

Maar toen ik eens even goed naar de foto's op mijn blog keek, zag ik een beetje voorjaar. Dat kon natuurlijk niet langer, inmiddels zijn de foto's verruild voor meer winterse sferen. Meer passend bij de tijd van het jaar.

In onze polder is het zeer nat op dit moment. Van de echte bevroren ondergrond is geen sprake. Het is blubber en een tikkeltje naargeestig...

Gelukkig vertelt het weerbericht meer kou. Daar ben ik aan toe. Een beetje autoramen krabben 's morgens heeft ook z'n charme. En .... het hoort bij winter!

Fijne dag nog.
Juffrouw Waardvleugel

Dank u Sinterklaasje!

Mijn lief en ik hebben veel gezongen bij de open haard maar nee hoor we vonden niets in onze schoen. En aan de twee oudste kleinkinderen maakte ik dat keer op keer kenbaar.
Jasmijn en Milou moesten er hartelijk om lachen "Oma, de Sint komt alleen maar bij kinderen niet bij grote mensen!!" en daar moest ik het mee doen.
Ik heb nog wel even geprobeerd of zij geen brief bij hun schoen konden leggen dat oma en opa ook graag een cadeautje wilden. Maar alle tekeningen, briefjes en het zingen van liedjes ten spijt tot vandaag geen enkele reactie van de Sint.

Maar wat schetst onze verbazing: vandaag bij thuiskomst werd er door de buurvrouw iets lekkers gebracht. Met een lang gedicht erbij. Een cadeau van Sinterklaas. LEUK!!

Het gedicht gaat over de aanleg van ons gas. De Sint heeft gevolgd dat het niet eenvoudig was, graven in de tuin, met als resultaat een groot gat en een eigen modderpoel. Hij besluit het gedicht:

... en bij deze nog een keertje een modderpoeltje van mij
maar hiermee ben je denk ik wel blij
laat hem jullie maar lekker smaken
dan zal je nare herinneringen wel kwijt raken...

Is dat niet lief? En zie je ons zitten, als lekkere roze marsepeinen varkentjes? ;)

Dank u Sinterklaasje.

Juffrouw Waardvleugel

Af

Ziehier mijn laatst voltooide werkstuk: een vestje zonder mouwen. Eigen ontwerp. Heb simpelweg steken gezocht in een stekenboek en ben gaan breien. Ik mag wel zeggen dat het gelukt is.
Ben er erg content mee.

Nu rest er nog een bol, daar ga ik beenwarmers van maken. Leuk bij een spijkerrok, maillot of broek.

Nu eerst voor Marieke de haarband, pennen 7 heb nu al 15 cm gebreid. Dat gaat super snel.

Ook verder de tuin weer onderhanden genomen. Een hele kliko vol met bladeren eruit gehaald. En als je mocht denken dat ik dan nu klaar ben dan heb je het mis. Het overgrote deel moet nog. Maar goed het begin is er. De bladeren op de aarde laat ik altijd liggen tot het voorjaar. Dit betreft dus alleen even de straatjes vrij maken...

Het was weer een heerlijk weekend. 1 December alweer, nu begint het aftellen naar Sinterklaas, de kortste dag en daarna Kerst. Zo gezellig altijd weer, die donkere dagen. En kijk eens hoe mooi "onze polder" eruit zag vanochtend!!

Fijne week!
Juffrouw Waardvleugel

Gasleiding erin, straatje dicht

Sinds enige weken hebben we gas, eerder heb ik er een blog aan gewijd. Veel tegenspoed daarbij met als effect een bijna volledig overhoop gehaalde tuin. Tezamen met de herfst geeft dat nogal een rotzooi, als ik het zo mag uitdrukken. Dat betekent werk aan de winkel, want ook in de herfst moeten in ieder geval de straatjes een beetje goed begaanbaar zijn in de tuin en niet glibberen.

Vandaag zijn we dus maar de tuin ingedoken. Tot nu toe, want overdrijven kan ook. Ik heb een groot stuk border weer enigszins toonbaar gemaakt (de dorre stukken eruit en het vele zand dat door de planten heen lag, weggehaald zodat er weer klei te zien is). Straatjes geveegd die half onder het zand verdwenen waren en manlief heeft alweer een stukje bestraat.

Ben er best trots op. Feit is wel dat hij een beetje gebroken is en ik ook. Dus nu even thee, een beetje werken en dan lekker even breien. Een hoofdband voor Marieke, die hele dagen door Tilburg fietst voor het werk en in de winter een beetje warmte rond de oren kan gebruiken.
Ze had een mooie band gezien in een winkel. Wel bijna 40 euro, te gek voor woorden. Dat kan ik ook, dus klusje aangenomen. Gisteren twee bolletjes zwarte (bijna) wol gekocht voor 8 euro. Scheelt even!

Overigens is mijn groene spencer ook bijna af. Ik ben door de wol heen. De wolwinkel had de kleur niet meer op voorraad, het komt woensdag weer.  Even een pauze-moment dus daarvoor, op naar de haarband.

Fijne dag nog!
Juffrouw Waardvleugel

Automatten kado

De automatten van mijn auto moesten worden vervangen. Goede automatten zijn nodig in deze polder van klei. Ze moeten het echte vuil opnemen binnen een auto die voor het werk een beetje representatief moet blijven.
Op internet even gekeken naar een bedrijf die ze snel kon leveren, eenmaal het besluit genomen moet dat ook snel geregeld zijn vind ik. De betreffende matten besteld, betaald en een mail ontvangen dat het pakketje vandaag zou worden afgeleverd. Mooi.

Wat schetst mijn verbazing dat ik een dag na de bestelling een mail ontving waarin vermeld stond dat ik dagwinnaar was en dat de matten niet betaald hoefden te worden en dat het geld zou worden terug gestort!! Is dat niet geweldig leuk?

De dagwinnaar is: Juffrouw Waardvleugel

Zoveel win ik niet (laatst nog 2 pakken Ben en Jerry's ijs gewonnen in de Postcode loterij). Overigens tijdens het weekendje weg met dochterlief vol enthousiasme verteld over het winnen van Tom en Jerry's ijs, Marieke lag werkelijk dubbel van het lachen....;)

Afijn terug naar de matten. Ze zouden vandaag afgeleverd worden tussen 10.30 en 12.30 uur. Al wat er kwam...geen matten. Een grap?

Maar nee hoor, met iets vertraging liggen de matten nu naast me. Ik vind het echt leuk zoiets. Vandaar bovenstaande foto. Mocht iemand automatten nodig hebben, ga eens op internet bij dit bedrijf kijken, wie weet val je uiteindelijk ook in de prijzen. Een beetje reclame maken mag.

Groeten van Juffrouw Waardvleugel

Eigenheid
Eigenzinnigheid?

Ik kijk altijd graag naar showroom. Mooie mensen die op hun eigen manier in het leven staan. Net via uitzending gemist de uitzending van afgelopen vrijdag gezien. Wat is dat toch fijn om te bekijken.

Het gaat om mensen die zich hoegenaamd niets aantrekken van de wereld om hun heen. Ik kan er ook met bewondering naar kijken. Om dan te bedenken hoezeer deze levenswijze ook in mijn leven is geslopen. Als kind al, de 4e in rij en de jongste, liet ik me weinig vertellen. In die zin dat iemand mij vooral (ook nu nog) niet moet zeggen wat ik NIET moet doen, want dan doe ik het vooral toch. Eigenzinnig, eigenheid?

Diep van binnen ben ik een zeer tevreden mens. Prachtig levend met een fijne man, kinderen, honden, kippen in een fijn huis in een mooie polder. De polder waarvan ik direct al hield, als stadsmens. De polder met vele facetten, natuur waarvan ik steeds meer probeer te begrijpen.

Ik sta open voor mensen die er wonen, en die allemaal prachtige fijne mensen zijn. Zuivere pure mensen. Ik kijk met frisse blik de wereld in en kan me verbazen waar we ons allemaal druk om maken. Joris Showroom laat zien dat het helemaal niet gaat om bezit, om uiterlijk vertoon maar dat het gaat om puurheid van het mooiste soort.

Laten we wel wezen: ik kan er nog niet aan tippen, aan de mensen die "geshowd" worden, maar een heel klein beetje herkenbaarheid zie ik wel.

Met groet Juffrouw Waardvleugel

Terschelling

Wat een week, gehopt tussen thuis en twee mooie wadden-eilanden. Zo heerlijk!
Afgelopen dinsdagochtend getogen naar Harlingen, rot weer. Ik had een beetje de smoor in. Dacht dat wordt twee dagen regen. Maar nee hoor, niets minder waar. Al in de middag op het eiland lekker weer. En ook (vooral) de volgende dag.
Ik overnachtte in het Strandhotel te Formerum, beetje jeugdherberg-achtig. Schoon, (h)eerlijk eten, maar wel de wc en de douche op de gang. Een prima kamer met zicht op duin en zee.
SUPER! zie foto!

En het strand.... wat een schoonheid. Ik heb prachtige foto's gemaakt, zelfs nog een filmpje maar ik heb geen idee hoe dat hier op komt. Dus behelpen met een foto.
En na twee volle werkdagen, nu gewoon lekker weekend.
Morgen weer steenuilen-kasten ophangen. Ook geweldig.

Fijn weekend allemaal!

Juffrouw Waardvleugel

Vlieland

De afgelopen 3 dagen met dochterlief naar Vlieland geweest. Een jaarlijks uitje inmiddels. Soms vergezeld van zussen met dochters, maar nu niet. Het was niet minder leuk, lekker met Marieke op stap is ontspannend en erg leuk. We houden van Vlieland. Een eiland zo mooi, met lekkere restaurants, een leuke strandtent en leuke winkels. De natuur sla ik maar even over...;)).
Want wat is het daar mooi en zo stil.
Heel weinig bijgeluiden van ronkende auto's of anderszins.

Een mens wordt er heel blij van!

Het begint al als we wegrijden. Radio aan, lekker kletsen over van alles en nog wat. Praten zonder kinderstemmetjes er tussen door. De gesprekken worden er serieuzer door en het blijkt dat je met veel dingen toch wel op een lijn zit.

Lekker koffiedrinken onderweg en hup de auto weer in.


Harlingen, ook zo'n gezellig plaatsje.
Aardige mensen, aardige winkeltjes, altijd winderig. Ook daar een uurtje vertoeft.


Auto geparkeerd, tas op de rug en lekker lopend naar de boot. Bagage in de karren, lekker makkelijk. Straks staan ze er weer bij het hotel.

Over met de boot, lekker genieten van het prachtige Wad, een pennetje breiend, pratend, lekker ontspannen.

Op Vlieland, snel een fietsje huren en dan al fietsend door het bosje naar het hotel, kamer in, spullen neerzetten en hup richting strand.
Het weer was onverwachts mooi vonden we.

's Nachts onweer en bliksem, zaterdagavond even wat buien maar toch weer droog overgekomen van de een naar de andere kant van het eiland. Zondags spelletjes gedaan, gefietst, genoten.

De boot weer in, aankomen in een donker Harlingen en dan weer 2 uur en een kwartier rijden naar huis. Tot volgend jaar. Of .... nee dit keer niet. Morgen alweer (voor het werk) 2 dagen naar Terschelling. Ben ik een bofkont of niet?

Fijne week!
Juffrouw Waardvleugel

Tussenstand breiwerk

Ik ben zo lekker bezig... de eerste bol wol is verwerkt. Zie hier het resultaat, mooi hè!
De combinatie met de kleurschakeringen breit snel. Lekker tellen en leuk te zien hoe steeds maar weer de kleur langzaam verandert. Vanochtend toen we boodschappen gingen doen en al toerend door de polder reden, deed het me denken aan de herfstkleuren. Van groen naar geel en weer terug.

En ondanks de wat miezerige dag word ik daar heel blij van.
Fijn weekend!

Juffrouw Waardvleugel

Nieuw breiwerk

Ik kan het niet laten en daarnaast kan ik moeilijk stil zitten. Dus een nieuw breiwerk is geboren. Jullie weten het hè, ik hou van groen. Laat ik nou bij mijn wol winkeltje prachtige 'wol' vinden. Groen met schakeringen van blauw, donkergroen, geel. Prachtig. 50% Wol is voor mij de limit. Het draagt lekker en is niet helemaal synthetisch. Goed genoeg dus.

Ik ben dol op Iers breiwerk, maar geen echt patroon voorhanden. Deze wol moet gebreid worden met naald 6/7. Dikke wol dus. Alle patronen die ik heb zijn met dunner garen gebreid. Even nagedacht...

Uiteindelijk ben ik er uit. Het wordt een vestje zonder mouwen, muizentand-rand aan de onderkant om vervolgens naar eigen smaak kabels, gerstekorrel en viervoudige kabel in te breiden. Altijd even een gereken hoe je dan precies uit komt, maar gelukt.

Ik brei met naalden 6, anders zakt het wel erg uit. Heerlijk weer lekker breien, leeslamp aan en tellen.

Voor de rest vandaag lekker in de tuin gewerkt, het was hoog nodig. Wat een bladeren zeg. Manden vol eruit gehaald. Straatje ontdaan van onkruid, rozen-borders opgeruimd. De rozen zijn trouwens nog volop aan het bloeien, dat komt natuurlijk door het heerlijke weer.
Ik zit hier te typen met een hoofd als vuur, gewoon veroorzaakt door de buitenlucht. Wat een rijkdom, zo'n maand oktober.
Fijne week nog!

Juffrouw Waardvleugel

De paarse trui

Ja hoor mijn trui is af. De winter kan beginnen. Gisteren de laatste mouw erin gezet en de zijkant (met label) dicht gemaakt. Hij past goed en zit heerlijk warm en daarnaast is de wol lekker zacht.
Gemaakt op pennen 5, met twee draden, een gewone (half)wollen draad en een mohairdraad.

Met een heerlijke grote col. Mooie kleur paars, wat kan een mens tevreden zijn. Afgelopen weekend even een lapje paarse denim gekocht. Zojuist een mooi rokje ervan geknipt. Simpel, dus die zal zo af zijn.

Even wennen, zo zonder breiwerk!

Groet van Juffrouw Waardvleugel

Verkouden zonder snip en
walnoten

Ik dacht gisteren nog: ik word hartstikke ziek. Met knallende koppijn naar huis gereden uit het werk. Komend vanuit Schiedam is er altijd file, een ramp werkelijk. Hoe laat je ook vertrekt, het verkeer zit vast. Op enig moment dacht ik, ik zet de auto aan de kant en ga een potje janken en even slapen.
Niet gedaan natuurlijk maar toen ik thuis kwam gelijk weer even paracetamol, lenzen uit, make up eraf en lekker koel komkommer op mijn ogen.
Even geslapen om weer redelijk fit op te staan. Veel gespoeld met zout water, dat helpt dan komt het goed los. Dat heb ik vandaag ook nog gedaan en waarempel ik word langzaam weer de oude.

Wat een fijne dag was het vandaag, het was lekker weer, zelfs een zonnetje. Lekker de heg gesnoeid aan de dijk. Die moest nodig weer strak en lager, dan behoudt de automobilist zicht en voorkomen we dat er auto's het huis binnen rijden;).

Muurtjes in de keuken zijn af. Ik laat even een foto zien. We zijn stik tevreden.

Paris grey (de rechter muur) van Annie Sloan. De andere muur van Praxis (hadden we nog staan). De winter kan beginnen. Dit zijn muren in de keuken daar zitten we vaak. Lekker gezellig.

Vandaag ook nog even een nieuwe tafellamp gekocht. We hadden er een staan van Ikea, waar geen lampjes meer voor te verkrijgen zijn.Dat wordt dan lastig om het licht te houden...;)


Na ons rondje boodschappen en koffie even op zoek naar walnoten langs de weg in een stalletje wel te verstaan. Inderdaad gevonden. Deze hele doos met VEEL walnoten voor 5 euro. Voor niks dus.
In de Margriet staan lekker recepten, walnoot-tapenade bijvoorbeeld. Ga ik lekker maken en weggeven als kadootje voor de liefhebber.

Ook nog even twee lapjes stof gekocht. Dat worden leuke rokjes. Ik zal ze nog wel eens laten zien.

Nu even niets... tenminste ... nog een klein stukje van de mouw van mijn paarse trui breien, bijna klaar dus.

Nog een fijn weekend!
Juffrouw Waardvleugel

Snipverkouden!

Wat ben ik verkouden zeg. Vanaf afgelopen vrijdag. Ik dacht eerst dat het wel mee zou vallen, maar nee dus. Het valt tegen!! (met twee dikke uitroeptekens). Ziehier dus mijn nachtkastje, zakdoeken, neusspray, drop en een lampje om vooral bij te houden hoe lang ik al aan het hoesten ben. ;)

Ik lig op het logeerbed, het is niet te doen 'samen in een bed', mijn wederhelft doet geen oog dicht van mijn gesnotter, gesnuif en gehoest. En van mijn gezucht dat ik niet kan slapen. De eerste helft van de nacht gaat, dat komt door de twee Paracetamolletjes, die ik anders nooit inneem. Daarna ben ik wakker, uitgeruster en begint het circus.....

Al veel zakdoeken vol gesnoten, mijn neus doet gewoon zeer. Hoesten, hoesten, hoesten. Het is niet anders, het weer is er ook naar. HERFST.

Vanavond weer vroeg naar bed en hopen dat het beter gaat. Morgen uitwaaien met de honden en lekker de keukenwand schilderen. Van mij mag het lekker regenen!

Juffrouw Waardvleugel

Van olie naar gas

Het lijkt zo simpel. We stoken nog olie en was olie eerder goedkoop, nu de rode diesel er niet meer is, is olie veel duurder dan gas. De laatste winter hebben we ons arm gestookt en dat terwijl we overdag de kachel niet hoger stookten dan 16 graden. Soms waren er maanden dat we 400 euro verstookten...;(

Dat kon dus niet langer meer. Er moest gas gelegd worden. In een dijk, waarop min of meer ons huis staat, mag niet gegraven worden, maar gelukkig achter ons huis loopt een klein weggetje en van daaruit kon de leiding geschoten worden richting huis. Meer dan 20 meter ver dat wel, maar het zou kunnen.

In februari van dit jaar zijn we ermee begonnen. Het aanvragen, het duidelijk maken waar de ketel zou moeten komen en de gasmeter. Foto's gemaakt ter verduidelijking, tekeningen gemaakt. Dat alles opgestuurd. Geen reactie krijgen, maar weer eens bellen en zo ging dat een tijdje door.

Ook de opmerking dat dan de hele tuin open moest en dan het tegendeel bewijzen, daar is veel tijd in gaan zitten. Immers ook bij de buren is de leiding geschoten.
Het werd zomer en nog steeds geen aansluiting. Wel 3 klanttevredenheidsonderzoeken opgestuurd gekregen, die we grommend terzijde schoven...grrr!

We hebben ons vaak afgevraagd of het nog wel ging lukken voor de winter gas. Dus na onze vakantie weer met vereende krachten overal achter aan gebeld. Ja hoor, de aannemer zou komen. Eerst de gatenboorder die 3 handgrote gaten in mijn mooie keldervloer (met Portugese tegels) boorde. Sorry hij kon anders de bocht niet maken;(
Wachten op de volgende aannemer. De 'schieter'. Een afspraak maken blijkt moeilijker dan je zou denken, maar goed van de week ging het toch echt gebeuren.
Manlief blij: voor de winter gas! Extra vrije dagen genomen, want hij wilde er bij zijn, want je weet maar nooit....

Nou dat heeft hij geweten. Het zou met een dag klaar zijn. Dat werden er twee. Er werd geschoten maar de boor zat vast en was even later spoorloos. Dus: uitgraven. Gevolg grote gaten in het gazon, op zoek naar de boor. Hij werd gevonden op 2 meter diepte. Kan je je voorstellen hoe de tuin er uit zag? Sorry meneer, het spijt me echt, het gebeurt nooit! Wat erg.

Mannen met grote modderschoenen (we zitten in een klei-gebied) van kelder naar de weg lopend. Alles zwart, zwart, zwart. Hoezo zorgvuldig zijn met andermans spullen?
Manlief is twee uur bezig geweest alles een beetje toonbaar te maken. Gelukkig was ik veel weg deze week, met donker thuis, dus niets te zien....(pff). Ik kan er namelijk niet tegen, tegen puinhoop. Mijn mooie tuin. Mijn noeste arbeid.

Inmiddels zijn de gaten dicht gemaakt, ik moet toegeven, het ligt redelijk vlak weer het gazon, wel natuurlijk nog vol aarde. Dus de honden mogen niet in de tuin, want: blubber volop.

De meter is nog niet geplaatst, helaas de dag was om (2 dagen inmiddels). Niet getreurd even weer een afspraak maken, we bellen morgen (dat was gisteren), geen belletje natuurlijk...grrr.

De meneer van Liander kent ons inmiddels, dat scheelt, we hebben een band na 8 maanden gedoe.
Hij heeft de aannemer gebeld en ja de afspraak is gemaakt. Nu nog wachten tot 23 oktober, dan moet het goed komen, dan hebben we gas.

En nu maar hopen dat de CV-monteur iets sneller de ketel ophangt....

Juffrouw Waardvleugel

PS:
mijn Ipad doet raar. Ik ben druk geweest met het geven van reacties op jullie blogs maar er wordt niets verzonden. Sorry dus voor mijn weinige reacties. Even zoeken naar het euvel.

Mooi hè?!

Toen manlief enige tijd geleden jarig was gaf hij van te voren aan dat hij wel een workshop roofvogels wilde hebben. Dat leek hem zo leuk. Ik op zoek om vervolgens uit te komen bij een Roofvogelboerderij waar je je inderdaad kon inschrijven voor een workshop. Datum geprikt, betaald en het aftellen kon beginnen.

Nu zijn jullie op de hoogte van het feit dat ik van vogels hou, dus wilde ik als kijker mee. Zo gezegd, zo gedaan, afgelopen zondag. We hadden natuurlijk prachtig weer, volop zon en een straffe wind. Dus lekker aangekleed. Het begon met het verkrijgen van informatie over de verschillende vogels, koffie en koek om daarna een bezoek te brengen aan 'de stallen'. Prachtige grote uilen zaten daar en andere vogels. Echt mooi.

Maar het echte cadeau was natuurlijk zelf de vogels vast te houden en op te vangen na het vliegen.
Instructie werd gegeven en gestart met het vasthouden van 4 verschillende soorten vogels.

Een belevenis op zich! Dus flink wat foto's gemaakt, waarvan hier een impressie.

Bijzonder hoor die vogels vlak bij je. Die priemende kraalogen.

Die zachte veren!
Die slimme blik.
Best een gewicht.

Ik kan het iedereen aanbevelen. Het kost een beetje maar je krijgt een boel. We kunnen er even op teren. Op naar de volgende verjaardag.

Met groet van Juffrouw Waardvleugel

Uilenkasten

Ik heb onlangs mijn koor ingeruild voor vrijwilliger bij de steenuilenwerkgroep. Dat komt, zingen is leuk maar vooral wel met een leuk repertoire, dat ontbrak er een beetje aan. Dan gaat het snel bij me. Ik kom dan moe thuis 's avonds en vind het steeds moeilijker om weg te gaan. Dat is niet goed, een hobby moet leuk zijn, vandaar de wissel.

Na een avond met de werkgroep steenuilen, afgelopen zaterdag 3 kasten geplaatst. Ontzettend leuk!
Het was natuurlijk prachtig weer, dat scheelt een hoop. Op naar de betreffende plekken (op erven van inwoners uit de buurt, daar kom je anders nooit, dus extra leuk) de juiste plek was al bepaald en dan hup de boom in. Niet hoog hoor, valt mee.
Naast het ophangen van de kasten, ook lekker koffie gedronken aan buitentafels, met iets lekkers erbij. Gelachen ook met z'n allen. Dus: een nieuwe hobby is geboren.

Hierbij twee foto's.

Het 'smaakt' naar meer. Er komen nog meer zaterdagen want de kasten moeten toch half (uiterlijk eind) november allemaal hangen. En dan volgt natuurlijk het 'volgen' van de kast. Komen er uilen in? Hoeveel? Gaan ze broeden? Braken ze ballen (ik heb er een aantal meegekregen, dat wordt lekker uitpluizen en kijken wat er op het menu stond....).

Weer genoeg te doen dus, en ik heb nog een trui af te maken, ATC-kaartjes te maken enz. enz.
Wanneer komt dat pensioen!?

Fijne week allemaal! Juffrouw Waardvleugel

Waar zijn we mee bezig...

Ik vind het lekker dit weer, zo een beetje op de drempel van de herfst, beetje mist, beetje zon, beetje zacht. Nog net niet te donker 's morgens bij het weggaan en 's avonds bij het terugkomen. In de tuin de oogst die binnen wordt gehaald, de bloemen die nog even voortbloeien en de vijg die nog rustig aan het rijpen is.

's Avonds de open haard aan (we willen voor 1 oktober de cv niet aan doen...), kopje thee en staren in de vlammen. Heerlijk.

Afgelopen week heeft onze keuken een kleine opknapbeurt ondergaan. Nieuwe plinten, nieuw wandje, vocht weg. En ik wilde de grijze wand even bijwerken, want er waren wat butsjes af. Zo gezegd, zo gedaan. Verf gepakt, goed gekeken (dacht ik) roeren en opbrengen. Maar de verf was wel heel erg donker. Kleurde het dan lichter op? Nee dus.... verkeerde verfemmer. Wel een mooie kleur: iets dieper donker grijs, pietsie groen erdoor. Mooi.
Dus het hele wandje geverfd. Dat dekte natuurlijk niet in een keer, dus tussen de bedrijven door nog eens gedaan. En nu ben ik (zijn we) DIK tevreden.  (Foto krijg ik niet gedraaid, dus even het hoofd scheef...;))

Alleen..... in de hal zit ook een grijs muurtje, die moet dus ook donker. Zo blijf je bezig.

Plinten mooi zwart hoogglans en het nieuwe wandje krijgt een mooie krijtverf licht grijs. Dat moet nog gebeuren maar dat wordt wat later. Rustig aan.

De everzwijnen liggen te wachten tot betere tijden... nog even en dan hangen ze weer op de uitkijk, boven de eettafel.

Groet van Juffrouw Waardvleugel

Tuinopbrengst!

Nu nog genietend van de nadagen van onze vakantie is het ook tijd om weer een rondje tuin te doen, want wat is alles hard gegroeid. Vandaag begonnen in het kasje, waar nog een aantal tomatenplaten stonden en Spaanse peper en jawel een heuse watermeloen-plant.

Het was allemaal een beetje droog en uitgegroeid, dus de tomaten eraf gehaald, de Spaanse pepers eraf (wel 30 stuks in totaal!!) en de watermeloen afgeknipt. Om vervolgens tot de ontdekking te komen dat er een meloen aanzat. Klein nog, niet uitgegroeid maar goed de plant was afgeknipt dus helaas blijft de meloen klein. Geen idee of de grootte afdoet aan de smaak, we gaan het straks maar eens proberen. De omtrek is 36 cm.
Leuk hè?

Voor de rest hangen er veel beukennootjes aan de boom, kilo's. Moet eens even bedenken hoe die eraf te halen. (Of gewoon wachten tot ze vallen). De appels (James Grieve) van een piepklein boompje, 30 in totaal. Heerlijk. En zojuist kwam een van de buren een bakje kant en klare appelmoes brengen, van de appels van haar boom. Mmmm.

Tot slot nog een nieuwigheidje vanuit Frankrijk (denk ik tenminste, had het nog nooit gezien). Een soort tuitje dat je in een citrusvrucht steekt, even draaien en knijpen et voila: daar komt het sap in overvloed uit de vrucht. Superhandig.

Komende week zal het weer even slikken zijn: van de eerste versnelling naar de vijfde versnelling... dus stilte op het blog er zijn belangrijker dingen...

Met groet van Juffrouw Waardvleugel

Terug van weggeweest

Het was een beetje stil op mijn blog, dat komt we waren met vakantie. Eigenlijk nu nog hoor, lekker even een paar dagen thuis. Ik ben er altijd helemaal uit, dat betekent onder andere dat ik wachtwoorden en van alles 'kwijt' ben. Goed opgeborgen voor de vakantie om het vervolgens na de vakantie niet meer te kunnen vinden...;(.
Het begon al met mijn sleutels. Niet te vinden. Geen idee waar ik die gelaten heb. De kinderen maar eens bellen, die zijn hier nog geweest. Misschien heeft een van hen het 'bos' gezien.
Vervolgens het verbindingsstekkertje van het fototoestel zoek, mijn agenda synchroniseert niet meer enz. enz.

... Terwijl ik dit schrijf heeft manlief het verbindingsstekkertje gevonden... Gelukkig!

Ik heb van alles te vertellen, maar ik begin met het laten zien van mijn vilten jasje dat ik net heb afgemaakt. Goed gelukt, ik ben er trots op. de foto's zijn misschien niet even duidelijk, komt dus doordat ik moest fotograferen met mijn Ipad, zie het verhaal hierboven.

Labeltje eraan 'made by...'.
De herfst kan beginnen, het jasje zit heerlijk warm.

Groet van Juffrouw Waardvleugel

Een nieuw breiwerk

Bijna alles wat er lag was af, dus werd het tijd voor een nieuw breiwerk. Op een rommelmarkt in het vroege voorjaar een aantal boekjes gekocht met patronen. Jaren oud, maar met mooie patronen, dus wat doet het jaartal er toe? Overigens de boekjes, 4 in totaal voor 1 euro gekocht dus dat zijn de kosten niet.

Ik val op o.a. oranje en in een van de bladen zag ik een aantrekkelijk patroon. Een trui met een mooie col. Alleen: ik heb al zoveel oranje! Dus een andere kleur uitgezocht: mooi paars. Kleurt mooi bij mijn grijze haar.

Het zijn twee soorten wol. Een mooi mohair-achtig, de ander bijna wol. Sjaal voor zus af, vilten jasje ook bijna (alleen de rits moet er nog in), dus hup wol gehaald en breien. En ziehier het eerste resultaat. Mooi hè?!

Pennen 5,5 lekker dik. Snel gebreid dus (hoop ik).

Groet van Juffrouw Waardvleugel