Blij met een trappetje in de tuin

Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat: twee mooie trappetjes in de tuin zijn opnieuw gelegd. Dat had wel wat voeten in de aarde. De oude trappetjes moesten weggesleept worden, puin in een grote bak gegooid. Nieuw materiaal besteld (en er dan achter komen dat je net een trede te weinig hebt besteld...;() dus nog een nabestelling die wat langer duurt.
En tegelijkertijd wachten op mooi droog weer (en ook dat is niet vanzelfsprekend gebleken).

Maar dan nu.... ja hoor ze liggen en wat loopt het lekker! Kunnen de kleinkinderen en de honden weer goed op en af lopen. En zie manlief eens kijken en denken 'dat kan weer jaren mee'.

De zon is hier inmiddels weg. Er staat een straffe wind en het is flink bewolkt. We hebben het weer gehad voor de maand mei geloof ik.

Groet Juffrouw Waardvleugel

Soms lijkt het net ....

alsof ik alleen op de wereld ben. Alleen met de honden welteverstaan. Vooral als ik op de vroege zondagmorgen lekker met de honden de polder in ga. Vanochtend bijvoorbeeld. En terwijl ik daar liep ben ik even stil gaan staan en heb van alle 4 de kanten een foto gemaakt.

Groen, groen, groen!
Alleen een beetje zon ontbreekt...;(
Op foto 3 zie je net de oren van Storm, dat zal je altijd zien. Loopt zo'n hond net even het beeld in.

Fijne week! Juffrouw Waardvleugel

Beleef de boerderij

Vroeg uit de veren, de honden uit en tijdens de wandeling snel even een veldboeket voor op de kraam geplukt. Het regent, bah!
Auto in, spullen mee en rijden maar.
Bij de boerderij al volop activiteit, 'onze' kraam staat al. De spullen mooi rangschikken en wachten op de bezoekers. Gelukkig is het droog (maar koud). De ochtend verloopt redelijk rustig, de hamburgers (van de kraam naast ons) gaan nog niet volop van de hand. Er volgt verplaatsing van de bakplaat naar buiten. We vinden dat helemaal niet erg, scheelt een halve dag staan in de baklucht en brengt ons minder in de verleiding...

Af en toe even een wandelingetje naar buiten, even langs de koeien die volop worden gefotografeerd en 'geknuffeld'. Je ziet ze denken, wat een raar volk hier.

Het wordt al drukker. Er is veel te doen: een puzzeltocht, schminken voor de kinderen, wippen op de wip-koeien, springen op de springkussens, lekker zitten op het terras. Langs de kraampjes voor info.

De dag vliegt voorbij. Een aantal mensen lid gemaakt van de agrarische natuurvereniging, info gegeven over weidevogels. Tussendoor gehaakt want ik was zo slim dat mee te nemen.

Aantal bezoekers ongeveer 2000 man/vrouw/kind.

Moe en voldaan thuisgekomen. Op het journaal bleek dat in delen van Nederland veel regen is gevallen. Gelukkig niet bij ons.

Een fijne warme week iedereen! Groet Juffrouw Waardvleugel

Duif 3

Als je niet van duiven houdt: gewoon niet verder lezen. Want ik kan er niets aan doen, ik zie er steeds meer in de tuin. We hebben van die prefab-zwaluwnesten aan het huis gehangen, al weer wat jaartjes geleden. Daar nestelen geen zwaluwen (jammer genoeg) maar wel hele families mussen. Ook bijzonder. Verder heb ik in mijn dak ook een aantal nesten. Niet goed voor de isolatiedeken die eronder zit, want daar pikken ze graag aan, de vogels. Maar wel zo leuk, bij het wakker worden. Want je hoort ze scharrelen in het dak, en je hoort de jonge vogeltjes. Er zit een spreeuw en er zitten mussen. Maar goed, even op de duif terug komend: boven op zo'n prefab-nest lag weer een enorm stapeltje takjes en daar bovenop...... een turkse tortel. Ik heb er een foto van geprobeerd te maken, maar je ziet het niet echt goed, want natuurlijk tegen het licht in.

Je ziet net aan de linkerkant z'n staart. Toch leuk!

Gisteren hadden we nog een activiteit, namelijk een proeverij. Kinderen uitgenodigd en Marloes plus man. Het ging erom dat we een demonstratie kregen van pannen, bijzondere pannen. Pannen die echt peperduur zijn, maar die dingen kunnen (?!). Koken zonder water bijvoorbeeld. En met een vacuümdeksel snel rundvlees garen zonder jus, lekker en gezond.

Altijd wel een melig gedoe zo'n 'party', tenminste bij ons in de familie. erg gelachen en enthousiast geworden. De exacte prijzen weten we nog niet, dat wordt dus sparen....;).

Morgen sta ik op de "Beleef de boerderij" dag met m'n vogelclubje. Altijd erg gezellig. Hopelijk hebben we redelijk weer. Verder verslag volgt morgen.
In ieder geval allemaal een mooie gezellige dag toegewenst. (De laatste feestdag voor de Kerst, geniet ervan!).

Groet van Juffrouw Waardvleugel

Duif?!

Duif 1
Ik ben jullie nog het vervolg verschuldigd van de duif die genesteld heeft bij ons in de open schuur. Nou het zit zo: al eerder gemeld dat duiven eigenlijk niet echt slimme vogels zijn (tenminste dat vind ik) want nesten bouwen dat kunnen ze feitelijk niet. Ze werpen wat takjes op een hoop en hopen dan dat de boel blijft liggen. Dat lukt 9 van de 10 keer niet maar bij ons in de schuur lukte dat aardig want er zit een verlaging in de hoek van de balken dus er leek voldoende houvast.
Leek..... je voelt het al. Aanvankelijk ging het goed. De duif streek zo nu en dan neer op het randje en hipte lekker ontspannen het nest in. Maar een keer ging het mis en lagen de takken en ander rest-materiaal al half over de rand. Het was wachten op het moment dat dat ging schuiven....;(
En ja, dat duurde niet lang. Twee eieren kapot, twee jonge niet volgroeide duifjes dood en het nest leeg. Her en der in de tuin op onmogelijke plekken nog wat pogingen gevonden van een nieuw nest maar de duiven zijn nu verdwenen.

Duif 2
Vandaag lekker op het land weer gezocht naar nesten van weidevogels met als doel te registreren en te beschermen. Het was een mooie maar koude ochtend.
Aan het eind van de ochtend, bij het wegrijden een jong duifje gespot, uit het nest gevallen, zo lijkt het.
Mijn compagnon heeft iets met vogels in het algemeen en hup de auto werd aan de kant gezet, het duifje opgepakt. Schattig, met nog wat donzige veertjes en een mooi formaatje, 3 of 4 weken oud.

Mij werd de vraag gesteld of ik hem mee wilde nemen. Maar ja hoe moet dat een jong duifje opvoeden? Ik heb werkelijk geen idee. Gelukkig zijn er ook in de polder duivenmelkers, het plan was hem daar dan maar heen te brengen. Ik hoop dat dat gelukt is, het duifje kan zich namelijk niet zelf redden.
En gek, deze twee verhalen illustreren dat het voor duiven lastig kan zijn zich voort te planten. De grote vraag is dan dus: hoe komt het toch dat er zoveel overlast altijd is van duiven???

xx Juffrouw Waardvleugel

Weer thuis na 4 dagen weg geweest te zijn

... en dan is het altijd weer even wennen. Wennen aan het binnen zitten bijvoorbeeld. In de boerderij waar we zaten is het binnen zo mogelijk nog kouder dan buiten, dus dat betekent laagjes kleren aan: een hemdje, een t-shirt met korte mouwen, een t-shirt met lange mouwen, een fleece vest, een windvrij jasje en tot slot een bodywarmer.... Maar lekker dat het was.;))

Op de foto een mooi zij aanzicht van de boerderij. Ruimte, rust, stilte. Niets geen Wifi (of het moet die van de buurman zijn die soms te ontvangen is). En dan met de groep (volwassenen en kinderen) elkaar vermaken: speurtocht met opdrachten. Dropping 's nachts (mag eigenlijk niet..). Sportdag, spelletjes doen. Beetje praten. Met elkaar slapen op het deel. Een beetje kamperen dus.

De lange wandelingen, de boslucht, de grote groep; het maakt dat de honden (die natuurlijk lekker mee mogen) aan het eind van dag 2 meestal 'instorten'.

Overigens geldt dat niet alleen voor de honden. De volwassenen ervaren naar mate de jaren vorderen, een tikkeltje 'strammigheid' veroorzaakt door sport en spel. En met dat glaasje wijn of bier dat natuurlijk ook genuttigd wordt vallen de ogen sneller dicht.

Er is ook sprake van enig competitiedrang. Op een leuke manier. Groepjes worden samengesteld met jong en oud, sporters en niet sporters door elkaar. Op naar een prijsje. Voor ieder is er wel wat. Ik heb het maar even op de foto gezet. Achter de tafel een van de opdrachten die gedaan moest worden tijdens de speurtocht. Leuk hè?

Vanmiddag thuis gekomen en flink wat was gedraaid. Bedje verschonen (want het dekbed was ook mee uit logeren) en opgeruimd.

Nu gaan ook bij mij zachtjes mijn ogen dicht....

Lieve groet van Juffrouw Waardvleugel

Even een rustig moment achter de PC

Hè, hè, even een moment van rust. Gisterenmiddag thuisgekomen van het werk meteen de tuinkleren aangetrokken en manlief geholpen, die inmiddels twee dagen hard werken in de tuin achter de rug had, en wat strammig voor me stond.
Het is zo, achter de kapschuur hadden we een stenen plaatsje, eigenlijk een oprit voor de auto. Beetje armoedig vonden we het. Niet de juiste stenen, je kent het wel. Dus verleden jaar zomer al bedacht dat we de stenen eruit zouden halen en er graszoden zouden leggen.
Nu is dat zo gezegd... (of met andere woorden: het is simpel maar niet eenvoudig;)) maar niet zo gedaan. Gelukkig konden de buren de stenen gebruiken en dus werden deze door hen al weggehaald....pfff. Toen egaliseren, aarde halen bij het bio-station in de buurt, erop scheppen, weer egaliseren.

Manlief had er zelfs een 'gereedschapje'  voor gemaakt: schoenen op een plankje, super handig!

De graszoden stonden geduldig te wachten tot het hun beurt was.
's morgens afgestoken, 's middags weer neergelegd worden. Ideaal.

Tja en dan slepen en neerleggen, slepen en neerleggen. Plat stampen, neerleggen, verleggen, plat stampen. Tegels er tussendoor
gelegd, want dat loopt lekker, passen en meten. Zwaar werk. Dat werd dus maar patat halen bij het cafetaria op de hoek. Maar mooi dat het geworden is!!

Vandaag weer verder gegaan met het repareren van andere delen van de grasmat. Stukgelopen door de honden die er soms een racebaan van maken. Was zo mogelijk nog zwaarder dan het werk gisteren, maar goed. Dan heb je er ook weer een seizoen (minstens) plezier van.


Nu zak ik onderuit op de bank buiten om een beetje bij te komen en te kleuren.

Groeten van Juffrouw Waardvleugel

PS: fijn weekend nog, geniet ze!

Wat een happening!!

Ik weet niet hoe het jullie is vergaan, maar wat was het een mooie dag gisteren! Geen rottigheid (op wat kleine incidentjes na), iedereen blij en saamhorigheid ten top. Kon het elke dag maar zo zijn.

De dag begon gisteren goed. Ik ben hier in de buurt naar een rommelmarkt gegaan, met leuke rommel...;)). Alleen, manlief werkt in een blauw uniform en dan weet je het wel. Maar niet getreurd, Marieke met man en kids zouden ook gaan en we zouden elkaar daar treffen. Aldus geschiedde.
Het begon al met het feit dat de kinderen zo ontzettend blij reageren als ze me zien (echt hoor...), supertrots ben ik dan. De meiden hadden ieder een portemonnee met centjes erin, slim gedaan van moeder, want op = op.
 

Ik spotte al snel een postzegelalbum vol met vogelzegels. Mijn dag kon niet meer stuk. Niet heel goedkoop maar Marieke kan goed afdingen en voor een acceptabele 7 euro was ik de gelukkige eigenaar. Op naar de volgende kramen: een brocante kraam! Gekocht een gobelin tas. De tas niets waard, maar de stof erg mooi. Dat wordt een kussen voor op de bank, even nadenken voor een mooie combinatie maar dat komt goed. We liepen weer verder, ondertussen genietend van alles en iedereen om me heen. De (klein)kinderen genoten mee. HEERLIJK.

Het was wel koud, maar na twee cappuccino's konden we er weer tegenaan. Marieke kleertjes voor de kinderen gekocht en een prachtig tafeltje voor bijna niks. En toen...... zag ik het liggen een bontje! Een heus nertsje,  eigenlijk twee aan elkaar. Mooi, en voor weinig geld. Jullie weten het hè, ik ben gek op bont (de beestjes zijn toch al lang dood).
En tot slot nog een heus Zwarte Pieten kwartetspel gescoord voor Marloes. Toen werd het tijd om op te breken, inmiddels kon je over de hoofden lopen.

Thuis het sprookje in de Nieuwe Kerk gezien. Wat een mooie inauguratie-rede van W.A. Ik zag Beatrix slikken. Echt heel mooi, de man kan niet meer stuk bij me. En dan 's avonds na zo'n vermoeiende dag ook nog eens de boot af om handjes te schudden in die kou. Ik had met Maxima te doen. Ik snap het ook niet echt, want als je een jurk ontwerpt, teken er dan even een mooi jasje bij, dat is makkelijker dan een stola. Het is te hopen dat W.A. een hemdje onder de blouse had en de meisjes 'een wolletje'....

Tot laat TV gekeken, daarna naar bed. Dus vandaar vandaag mijn blogje.

Dag allemaal, juffrouw Waardvleugel