Weer thuis na 4 dagen weg geweest te zijn

... en dan is het altijd weer even wennen. Wennen aan het binnen zitten bijvoorbeeld. In de boerderij waar we zaten is het binnen zo mogelijk nog kouder dan buiten, dus dat betekent laagjes kleren aan: een hemdje, een t-shirt met korte mouwen, een t-shirt met lange mouwen, een fleece vest, een windvrij jasje en tot slot een bodywarmer.... Maar lekker dat het was.;))

Op de foto een mooi zij aanzicht van de boerderij. Ruimte, rust, stilte. Niets geen Wifi (of het moet die van de buurman zijn die soms te ontvangen is). En dan met de groep (volwassenen en kinderen) elkaar vermaken: speurtocht met opdrachten. Dropping 's nachts (mag eigenlijk niet..). Sportdag, spelletjes doen. Beetje praten. Met elkaar slapen op het deel. Een beetje kamperen dus.

De lange wandelingen, de boslucht, de grote groep; het maakt dat de honden (die natuurlijk lekker mee mogen) aan het eind van dag 2 meestal 'instorten'.

Overigens geldt dat niet alleen voor de honden. De volwassenen ervaren naar mate de jaren vorderen, een tikkeltje 'strammigheid' veroorzaakt door sport en spel. En met dat glaasje wijn of bier dat natuurlijk ook genuttigd wordt vallen de ogen sneller dicht.

Er is ook sprake van enig competitiedrang. Op een leuke manier. Groepjes worden samengesteld met jong en oud, sporters en niet sporters door elkaar. Op naar een prijsje. Voor ieder is er wel wat. Ik heb het maar even op de foto gezet. Achter de tafel een van de opdrachten die gedaan moest worden tijdens de speurtocht. Leuk hè?

Vanmiddag thuis gekomen en flink wat was gedraaid. Bedje verschonen (want het dekbed was ook mee uit logeren) en opgeruimd.

Nu gaan ook bij mij zachtjes mijn ogen dicht....

Lieve groet van Juffrouw Waardvleugel