woensdag 30 oktober 2013

Nieuw breiwerk

Ik kan het niet laten en daarnaast kan ik moeilijk stil zitten. Dus een nieuw breiwerk is geboren. Jullie weten het hè, ik hou van groen. Laat ik nou bij mijn wol winkeltje prachtige 'wol' vinden. Groen met schakeringen van blauw, donkergroen, geel. Prachtig. 50% Wol is voor mij de limit. Het draagt lekker en is niet helemaal synthetisch. Goed genoeg dus.

Ik ben dol op Iers breiwerk, maar geen echt patroon voorhanden. Deze wol moet gebreid worden met naald 6/7. Dikke wol dus. Alle patronen die ik heb zijn met dunner garen gebreid. Even nagedacht...

Uiteindelijk ben ik er uit. Het wordt een vestje zonder mouwen, muizentand-rand aan de onderkant om vervolgens naar eigen smaak kabels, gerstekorrel en viervoudige kabel in te breiden. Altijd even een gereken hoe je dan precies uit komt, maar gelukt.

Ik brei met naalden 6, anders zakt het wel erg uit. Heerlijk weer lekker breien, leeslamp aan en tellen.






Voor de rest vandaag lekker in de tuin gewerkt, het was hoog nodig. Wat een bladeren zeg. Manden vol eruit gehaald. Straatje ontdaan van onkruid, rozen-borders opgeruimd. De rozen zijn trouwens nog volop aan het bloeien, dat komt natuurlijk door het heerlijke weer.
Ik zit hier te typen met een hoofd als vuur, gewoon veroorzaakt door de buitenlucht. Wat een rijkdom, zo'n maand oktober.
Fijne week nog!

Juffrouw Waardvleugel


woensdag 23 oktober 2013

De paarse trui

Ja hoor mijn trui is af. De winter kan beginnen. Gisteren de laatste mouw erin gezet en de zijkant (met label) dicht gemaakt. Hij past goed en zit heerlijk warm en daarnaast is de wol lekker zacht.
Gemaakt op pennen 5, met twee draden, een gewone (half)wollen draad en een mohairdraad.



Met een heerlijke grote col. Mooie kleur paars, wat kan een mens tevreden zijn. Afgelopen weekend even een lapje paarse denim gekocht. Zojuist een mooi rokje ervan geknipt. Simpel, dus die zal zo af zijn.

Even wennen, zo zonder breiwerk!

Groet van Juffrouw Waardvleugel

zaterdag 19 oktober 2013

Verkouden zonder snip en
walnoten

Ik dacht gisteren nog: ik word hartstikke ziek. Met knallende koppijn naar huis gereden uit het werk. Komend vanuit Schiedam is er altijd file, een ramp werkelijk. Hoe laat je ook vertrekt, het verkeer zit vast. Op enig moment dacht ik, ik zet de auto aan de kant en ga een potje janken en even slapen.
Niet gedaan natuurlijk maar toen ik thuis kwam gelijk weer even paracetamol, lenzen uit, make up eraf en lekker koel komkommer op mijn ogen.
Even geslapen om weer redelijk fit op te staan. Veel gespoeld met zout water, dat helpt dan komt het goed los. Dat heb ik vandaag ook nog gedaan en waarempel ik word langzaam weer de oude.

Wat een fijne dag was het vandaag, het was lekker weer, zelfs een zonnetje. Lekker de heg gesnoeid aan de dijk. Die moest nodig weer strak en lager, dan behoudt de automobilist zicht en voorkomen we dat er auto's het huis binnen rijden;).

Muurtjes in de keuken zijn af. Ik laat even een foto zien. We zijn stik tevreden.

Paris grey (de rechter muur) van Annie Sloan. De andere muur van Praxis (hadden we nog staan). De winter kan beginnen. Dit zijn muren in de keuken daar zitten we vaak. Lekker gezellig.

Vandaag ook nog even een nieuwe tafellamp gekocht. We hadden er een staan van Ikea, waar geen lampjes meer voor te verkrijgen zijn.Dat wordt dan lastig om het licht te houden...;)


Na ons rondje boodschappen en koffie even op zoek naar walnoten langs de weg in een stalletje wel te verstaan. Inderdaad gevonden. Deze hele doos met VEEL walnoten voor 5 euro. Voor niks dus.
In de Margriet staan lekker recepten, walnoot-tapenade bijvoorbeeld. Ga ik lekker maken en weggeven als kadootje voor de liefhebber.


Ook nog even twee lapjes stof gekocht. Dat worden leuke rokjes. Ik zal ze nog wel eens laten zien.

Nu even niets... tenminste ... nog een klein stukje van de mouw van mijn paarse trui breien, bijna klaar dus.

Nog een fijn weekend!
Juffrouw Waardvleugel



dinsdag 15 oktober 2013

Snipverkouden!

Wat ben ik verkouden zeg. Vanaf afgelopen vrijdag. Ik dacht eerst dat het wel mee zou vallen, maar nee dus. Het valt tegen!! (met twee dikke uitroeptekens). Ziehier dus mijn nachtkastje, zakdoeken, neusspray, drop en een lampje om vooral bij te houden hoe lang ik al aan het hoesten ben. ;)

Ik lig op het logeerbed, het is niet te doen 'samen in een bed', mijn wederhelft doet geen oog dicht van mijn gesnotter, gesnuif en gehoest. En van mijn gezucht dat ik niet kan slapen. De eerste helft van de nacht gaat, dat komt door de twee Paracetamolletjes, die ik anders nooit inneem. Daarna ben ik wakker, uitgeruster en begint het circus.....

Al veel zakdoeken vol gesnoten, mijn neus doet gewoon zeer. Hoesten, hoesten, hoesten. Het is niet anders, het weer is er ook naar. HERFST.

Vanavond weer vroeg naar bed en hopen dat het beter gaat. Morgen uitwaaien met de honden en lekker de keukenwand schilderen. Van mij mag het lekker regenen!

Juffrouw Waardvleugel


vrijdag 11 oktober 2013

Van olie naar gas

Het lijkt zo simpel. We stoken nog olie en was olie eerder goedkoop, nu de rode diesel er niet meer is, is olie veel duurder dan gas. De laatste winter hebben we ons arm gestookt en dat terwijl we overdag de kachel niet hoger stookten dan 16 graden. Soms waren er maanden dat we 400 euro verstookten...;(

Dat kon dus niet langer meer. Er moest gas gelegd worden. In een dijk, waarop min of meer ons huis staat, mag niet gegraven worden, maar gelukkig achter ons huis loopt een klein weggetje en van daaruit kon de leiding geschoten worden richting huis. Meer dan 20 meter ver dat wel, maar het zou kunnen.

In februari van dit jaar zijn we ermee begonnen. Het aanvragen, het duidelijk maken waar de ketel zou moeten komen en de gasmeter. Foto's gemaakt ter verduidelijking, tekeningen gemaakt. Dat alles opgestuurd. Geen reactie krijgen, maar weer eens bellen en zo ging dat een tijdje door.

Ook de opmerking dat dan de hele tuin open moest en dan het tegendeel bewijzen, daar is veel tijd in gaan zitten. Immers ook bij de buren is de leiding geschoten.
Het werd zomer en nog steeds geen aansluiting. Wel 3 klanttevredenheidsonderzoeken opgestuurd gekregen, die we grommend terzijde schoven...grrr!



We hebben ons vaak afgevraagd of het nog wel ging lukken voor de winter gas. Dus na onze vakantie weer met vereende krachten overal achter aan gebeld. Ja hoor, de aannemer zou komen. Eerst de gatenboorder die 3 handgrote gaten in mijn mooie keldervloer (met Portugese tegels) boorde. Sorry hij kon anders de bocht niet maken;(
Wachten op de volgende aannemer. De 'schieter'. Een afspraak maken blijkt moeilijker dan je zou denken, maar goed van de week ging het toch echt gebeuren.
Manlief blij: voor de winter gas! Extra vrije dagen genomen, want hij wilde er bij zijn, want je weet maar nooit....

Nou dat heeft hij geweten. Het zou met een dag klaar zijn. Dat werden er twee. Er werd geschoten maar de boor zat vast en was even later spoorloos. Dus: uitgraven. Gevolg grote gaten in het gazon, op zoek naar de boor. Hij werd gevonden op 2 meter diepte. Kan je je voorstellen hoe de tuin er uit zag? Sorry meneer, het spijt me echt, het gebeurt nooit! Wat erg.


Mannen met grote modderschoenen (we zitten in een klei-gebied) van kelder naar de weg lopend. Alles zwart, zwart, zwart. Hoezo zorgvuldig zijn met andermans spullen?
Manlief is twee uur bezig geweest alles een beetje toonbaar te maken. Gelukkig was ik veel weg deze week, met donker thuis, dus niets te zien....(pff). Ik kan er namelijk niet tegen, tegen puinhoop. Mijn mooie tuin. Mijn noeste arbeid.

Inmiddels zijn de gaten dicht gemaakt, ik moet toegeven, het ligt redelijk vlak weer het gazon, wel natuurlijk nog vol aarde. Dus de honden mogen niet in de tuin, want: blubber volop.

De meter is nog niet geplaatst, helaas de dag was om (2 dagen inmiddels). Niet getreurd even weer een afspraak maken, we bellen morgen (dat was gisteren), geen belletje natuurlijk...grrr.

De meneer van Liander kent ons inmiddels, dat scheelt, we hebben een band na 8 maanden gedoe.
Hij heeft de aannemer gebeld en ja de afspraak is gemaakt. Nu nog wachten tot 23 oktober, dan moet het goed komen, dan hebben we gas.

En nu maar hopen dat de CV-monteur iets sneller de ketel ophangt....

Juffrouw Waardvleugel

PS:
mijn Ipad doet raar. Ik ben druk geweest met het geven van reacties op jullie blogs maar er wordt niets verzonden. Sorry dus voor mijn weinige reacties. Even zoeken naar het euvel.



dinsdag 1 oktober 2013

Mooi hè?!

Toen manlief enige tijd geleden jarig was gaf hij van te voren aan dat hij wel een workshop roofvogels wilde hebben. Dat leek hem zo leuk. Ik op zoek om vervolgens uit te komen bij een Roofvogelboerderij waar je je inderdaad kon inschrijven voor een workshop. Datum geprikt, betaald en het aftellen kon beginnen.

Nu zijn jullie op de hoogte van het feit dat ik van vogels hou, dus wilde ik als kijker mee. Zo gezegd, zo gedaan, afgelopen zondag. We hadden natuurlijk prachtig weer, volop zon en een straffe wind. Dus lekker aangekleed. Het begon met het verkrijgen van informatie over de verschillende vogels, koffie en koek om daarna een bezoek te brengen aan 'de stallen'. Prachtige grote uilen zaten daar en andere vogels. Echt mooi.

Maar het echte cadeau was natuurlijk zelf de vogels vast te houden en op te vangen na het vliegen.
Instructie werd gegeven en gestart met het vasthouden van 4 verschillende soorten vogels.

Een belevenis op zich! Dus flink wat foto's gemaakt, waarvan hier een impressie.

Bijzonder hoor die vogels vlak bij je. Die priemende kraalogen.


Die zachte veren!
Die slimme blik.
Best een gewicht.






Ik kan het iedereen aanbevelen. Het kost een beetje maar je krijgt een boel. We kunnen er even op teren. Op naar de volgende verjaardag.

Met groet van Juffrouw Waardvleugel